Denk terug naar de zomer van 2020, we zaten in een ware hittegolf en ook nog eens opgesloten in huis. Elk stukje koelte dat we konden vinden grepen we gretig vast. Maar in de steden was het nog erger dan op het platteland. Zoals De Standaard schreef “De hittegolf slaat niet overal even hard toe. In hartje Brussel was het ’s nachts op een haar na 10 graden warmer dan in het naburige Asse.”

Door het tekort aan groen en natuur blijft de warmte langer hangen omdat het niet meer weg kan. Warmte trekt in de verharding en de gebouwen zijn zo een grote warmtebuffer geworden…. Dit fenomeen noemen we: urban heat island effect (hitte-eilandeffect).

Urban heat island effect

Dit fenomeen heet het ‘urban heat island effect’ (hitte-eilandeffect), hitte trekt in beton, asfalt en steen. ‘s Nachts geven deze materialen hun warmte weer af, maar omdat de gebouwen allen omringd zijn door andere gebouwen resulteert de nacht in een wederzijdse warmte overdracht: het koelt uiteindelijk niet af.

Bruzz vertelt ons over afgelopen zomer het volgende: 

    “Steen en beton zijn materialen die heel veel warmte opnemen, ‘s nachts koelen gebouwen opnieuw af door warmtestraling uit te stralen. Alleen kan die straling in een stedelijke omgeving heel moeilijk ontsnappen en wordt ze deels opnieuw opgenomen door andere gebouwen. Zo blijft de temperatuur in de stad hoog.” – Steven Caluwaerts, Ugent

Dat groen net als water voor verkoeling kan zorgen, bewijst het tweede Brusselse meetpunt aan het Warandepark. De nachtelijke temperaturen liggen er tijdens een hittegolf steevast lager. – Bruzz

Het enige wat we kunnen doen om dit urban heat island effect (hitte-eilandeffect) te verminderen en uiteindelijk te verhelpen is om meer natuur in de stad te introduceren. Alles staat dicht op elkaar gebouwd waardoor parken vaak moeilijk te realiseren zijn, maar groendaken en groengevels zijn een perfecte oplossing om de stad toch te helpen afkoelen.